بدون شک شما هم شاهد بد زبانی کودکان در اطراف خود بوده‌اید و این سوال برای شما پیش آمده است که از کجا و چگونه این کودک این حرف‌ها را می‌زند و از خود سوال می‌کنیم که چرا؟ از کجا؟ این حرف‌ها را یاد گرفته است، با خود فکر می‌کنید، نه من اصلا حرف بد نمی‌زنم، آنهم جلوی فرزندم بهر حال کودک این حرف‌ها را می‌زند و باید تلاش کنید که این حرف‌ها را ترک کند.

بدزبانی کودک می‌توانند علت‌‌های متفاوت داشته باشد؛ بچه‌ها به دلیل اینکه ارتباط مستقیم و نزدیک با والدین خود دارند و عاشقانه به آنها علاقه دارند، طبعا اولین الگو آنها والدین می‌‌باشند و آنها تمامی رفتار والدین خود را مشاهده می‌کنند و در حافظه می‌سپارند یا بهتر بگوییم که به طور ناخودآگاه درونی می‌کنند. کودک رفتارها را درون‌فکنی می‌کند و جزو معیارهای او قرار می‌گیرد و سپس او مطابق این معیارها عمل می‌کند و یا بهتر است بگوییم که او همانند‌سازی می‌کند.

گاهی کودکان رفتار درون‌فکنی را بعد از یک مدت زمان طولانی بروز می‌دهند، به طور مثال شاید یک کودک حرف زشت و یا رفتار زشتی را مدت‌ها پیش شنیده و یا دیده باشد، اما برون‌ریزی آن امروز صورت گرفته است. صرف این مدت زمان به کودک برمی‌گردد که او تشخیص دهد در چه هنگام این سخن را به زبان بیاورد و یا در برابر چه شخصی از این گفتار استفاده کند.

در برخی خانواده‌ها رفتارهای خصمانه و بد زبانی متداول می‌باشد و حتی کودکان آنها می‌تواند خیلی راحت این گونه رفتار را داشته باشند به این والدین «خصمانه‌ آزاد گذارنده» می‌گویند. چنین والدین هیچ تلاشی برای ترک رفتار ناپسند و حرف‌های زشت آنها انجام نمی‌دهند.

ذکر این‌ نکته‌ ضروری‌ است‌ که‌ چه‌ والدین‌ حرف‌های‌ زشت‌ را به‌ فرزند خود بگویند و چه‌ در حضور او در برابر فرد دیگری‌ این‌ گونه‌ گفتار را به‌ کار ببرند، کودک‌، آنها را می‌آموزد و به‌ وقت‌ نیاز بر زبان‌ می‌آورد.

 منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بدزبانی کودکان را چگونه درمان کنیم

امروزه بسیاری از والدین از دروغ گفتن کودکانشان شکایت می‌کنند، اشتباهات تربیتی و زمینه‌های خانوادگی و اجتماعی سبب پدید آمدن این صفت زشت در کودک می‌شود، وگرنه گاهی فرزند، والدین را در دروغگویی الگو قرار می‌دهد. همانگونه که دروغ گفتن به فرزندان زشت و ناپسند است، دروغ گفتن در حضور فرزندان نیز زشت و ناپسند خواهد بود. وا لدین باید بدانند پیمان‌شکنی و عمل نکردن به وعده خود در مقابل کودکان آثار ناگواری در روح آنان بر جای می‌گذارد و اگر کودک موارد فراوانی از عهدشکنی، بدقولی و دروغگویی را مشاهده کند، او نیز به سوی انجام این اعمال و رفتار پیش می‌رود. به این صورت که اگر پدر و مادر در روابط با یکدیگر و یا دیگران، سخنان خلاف واقع بگویند، کودک در ابتدا به عنوان تقلید و سپس به صورت عادت دروغ خواهد گفت.

متاسفانه گاهی پدر یا مادر در غیاب دیگری به فرزندش می‌گوید که مثلا پدرت دروغ می‌گوید، این کار سبب سلب اعتماد فرزند به گوینده یعنی مادر و پدر می‌شود. گاهی برخی از پدران و مادران بدون توجه به صفات کودکی به محض این‌که اشتباهی از کودک سر زد، او را به شدت مورد تنبیه و سرزنش قرار می‌دهند. این عمل سبب می‌شود که کودک راه‌های مختلفی را برای فرار از این مجازات‌ها در پیش گیرد. دروغ هم یکی از راه‌هایی است که کودک انتخاب می‌کنند، زیرا در این صورت تصور می‌کند تنها راه نجات دروغ گفتن است.

گاهی نیز کودکان سعی می‌کنند در میان جمع خودنمایی کنند و خود را در میان جمع، مورد توجه قرار می‌دهند. این عمل در بعضی موارد مورد تشویق عملی یا زبانی دیگران قرار می‌گیرد و سبب می‌شود که آنان این شیوه را ادامه دهند و به سوی دروغ‌گویی به صورت شوخی و جدی کشیده شوند. همان‌طور که می‌دانید، یکی از ویژگی‌های دوران کودکی کنجکاوی است و به همین خاطر کودک سوالات زیادی را از والدین می‌پرسد، گاهی پدران و مادران یا نمی‌توانند یا نمی‌دانند چگونه باید جواب پرسش‌های کودک خود را بدهند. از این رو به تصور این‌که کودک متوجه دروغ و راست نمی‌شود، به او دروغ می‌گویند. اما پس از چندی کودک رشد کرده و می‌فهمد که به او دروغ گفته شده که در این صورت از تاثیرات زشت آن در امان نخواهد بود.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کودکان را از دروغ‌گفتن نجات دهید